پارسال دوست ، امسال آشنا
سلام وبلاگم. دلم واست تنگ شده بووود.چند روز پیش که واکسن دو ماهگی دیانا رو زده بودیم و اونم حسابی بهانه گیر شده بود هر چی فکر کردم که تو توی دوماهگیت چجوری بودی راستش یادم نیومد و اینجوری شد که یهو یاد وبلاگت افتادم د رفتم سراغش...... شروع کروم به خوندن و از تو چه پنهون چند قطره اشکم ریختم. یاد روزایی که کوچولو بودی افتادم...یاد روزایی که خونه خاله فرزانه روبروی خونمون بود و ........ حالا رفته ساری و دور شده و دیانا رو دارم با تجربه های کم و بیش اونروزای تو بزرگ میکنم.... بگذریم خلاصه با خودم گفتم توی دنیای پر از تکنولوژی اینروزا که همه مردم سرشون توی موبایلشونه یا توی تلگرام هستن یا دارن توی اینستاگرام پست میزارن ( که البته خودمم جزء هم...