❤ آنـــــــدیا فرشـــــته کوچک مـــــن ❤

  عجب حکایتی داره این شب یلدا ما که طولانی بودنش و نفهمیدیم..... ولی هر چی هست خوبه..چرا که باعث میشه توی این عصر ماشینی شدن که آدمها خودشون و راحت کردن و واسه همه چی به هم پیامک میزنن حداقل به این بهانه دور هم جمع میشن.... اما راستش امسال شب یلدا واسه من یه حال و هوای دیگه ای داشت .سرشار از انرژی بودم و اونم فقط و فقط بخاطر حضورتو بود و هست وقتی بهت نگاه میکنم انگار دوباره جون میگیرم و خستگی هام در میره....... منم امسال یه کم از خودم هنر در کردم و به ابن بهانه چند تا عکس خوشکل از دخملی گرفتم اگر چه که امسال خیلی کوچولو بودی و نمی تونستی راحت بشینی و عکس گرفتن یه خورده هم واسه تو و هم واسه ما سخت بود ولی با کمک خاله و دختر خاله ...

  سلام....من اومدم........ بعد از یه غیبت نسبتا طولانی .......... آخه اینترنت نداشتم.....طبق نظر همسر جان سرعت اینترنتADSL کم بود و از یه شرکت  دیگه درخواست داده ویه کم طول میکشه اینترنتDIAL UP هم که قربونش برم روی لاک پشت و  سفیدکرده....... واسه همین کمتر میتونم بیام و از دخملی بنویسم....یعنی گاهی اینقدر صفحه نی نی وبلاگ و دیر باز میکنه که آدم پشیمون میشه....... راستی .................... یادم شد بگم کارم درست شد و قرار شد توی همون بخشی که بودم کار کنم خیلی خوشحال شدم یه کمی خیالم راحت شد....... خداجون دستت درد نکنه دمت گرم.......خوشحالم کردی......مرسی........ خیلی دوست...

  سلام خدا جون.خوبی؟؟ حتما خوبی آخه خدا که نمیشه بد باشه... اون بنده های خدا هستن که هر از گاهی بد میشن....... بگذریم.... حتما  باخودت میگی باز اون بنده ای که تا کارش یه جا گیر پیدا میکنه میاد سراغم و من میشم خدا خوبه...... استغفرالله......توبه توبه .....من همیشه به یاد تون هستم. ولی از شما چه پنهون یه چند روزیه یه دردی دارم....درد که نه یه گره کور یه بلاتکلبفی که مثل خوره به جونم افتاده...و فقط و فقط به دست خودت باز میشه..آخه خودت همیشه میگی گه همه چی و از من بخواین نه از بنده خودم...... و اینجوریه که اومدم سراغ خودت..... راستش و بخواین 5 ماه پیش این بنده حقیر به شغل شریف مادری نائل شدم...خودتون که در جری...

امروز باز دوباره هوا یه کم آفتالی بود و ...........که یهو تلفن زنگ خورد....یعنی کی میتونه باشه!!!!!!!!!!!! بابایی بود........... بابا از منو آندیا دعوت کرد که یه سری به محل کارش بزنیم.. من و اندیا جووونی هم با کمال میل قبول کردیم.....حاضر شدیم و راهی شدیم و....کلی دوستهای بابا با دخملی بازی کردن و اونم شیطونیهای خودش و کرد....... ظهرم سه تایی اومدیم خونه. بالاخره آندیا محل کار بابایی و دید.......باباییم کلی ذوق کرد از چشاش معلوم بود که خیلی خوشحال شده.. اینم چند تا عکس از آندیا خانومی توی آزمایشگاه در کنار میکروسکوپ       کیفیت عکسها خوب نیست چون با موبایل گرفته شد...

امروز هوا خیلی خوب بود و تصمیم گرفتیم واسه ناهار با خاله و مامان جون بریم سمت طرقبه یا شاندیز ...... دخملی و آماده کردیم و مثل همیشه شاد و خرم از خونه زدیم بیرون..... مامانی کلی حال کردی...آخه آفتاب بود و توهم توی صندلیت عقب ماشین مثل خانوما نشسته بودی..... البته هر چی به شاندیز نزذیک میشدیم آفتاب کمتر و هوا خنک تر میشد.......اتفاقا دایی مجید هم اومد..... رفتیم توی یه چادر که اتفاقا خیلی هم گرم بود.....وسطش یه کرسی هم گذاشته بودن....مامان جون و باباجون کلی خوشحال شدن چون پادردن و گرما دردشون و تسکین میده.....   این آندیا جوووونی توی carrier داخل چادر    خاله فرزانه آش رشته درست کرده بود حیف که ...

  سلام و صد سلام.............. . و...آندیا 5 ماهه میشود..... .   که این 5 ماهگی خیلی معنی ها را در خودش نهفته دارد اول: دخملی من بزرگ شده دوم: کم کم میخواد غذا خور بشه سوم: مرخصی مامان داره آخرین نفسهاشو میکشه.......شمارش معکوس (این از همش دردناکتره ه ه ه) و اندر احوالات این روزهای آندیا جدیدا یاد گرفتی پستونکتو از دهانت در میاری و باز خودت میکمی توی دهنت البته بماند که گاهی اوقات راه دهنتو گم میکنی و میزنی زیر گریه ومامان به دادت میرسه.....مخصوصا نیمه های شب.... میگی نه اینم یه عکس هر چیزی و که به دستت میدم سریعا میبری سمت دهان مبارک   ...

  هوراااااااااااااااااااااااا   امروز وبلاگ دخملی بعد از 3 ماه فعالیت و نوشتنهای من جزو یکی از پر بازدید ترین وبلاگها معرفی شد...... دخترم توی 5 ماهگیش معروف شد اینم سندش.......باور کنید......ایناهاش........اسم وب آندی من   دخترم اول یه کم خودش و گرفت و به فکر فرو رفت..........   ولی بعدش خوشحال شد و ذوق کرد   مرسی خاله ها که وبلاگ من و نگاه کردین   ...

  سلام دختر مامان......سلام عزیز مامان........ 3 روزه دیگه پنج ماه میشی.......ولی این پست و فعلا همینجوری گذاشتم حوصلم سر رفته یه بعداز ظهر جمعه دیگه و مثل همه بعدازظهر جمعه ها دلگیر و خسته کننده و ....... من و دخملی تنهای تنها هستیم بابایی امروز سر کاره......و چون هوا سرده نتونستیم بریم خونه مامان جون و هر دو در حال سماق مکیدن هستیم. .. تازه گیها یاد گرفتی وقتی میزارمت توی carrier پاهات و میزاری بالای دستهcarrier و خیلی خنده دار میشه منم بیکار ننشستم واز این صحنه یه عکس مشتی گرفتم....       این روزا صبح ها با خنده از خواب بیدار میشی....البته اکثر روزها همین طوری هستی... قربون دختر...

  به به!!!!!!!!!!!!!! چه هوایی شده امروزززززززززززززززززززز......قبلنا میگفتیم هوای دو نفره ....ولی الان دیگه چاره ای نیست باید بگیم هوای سه نفره ه ه ...اونم با این دخملی.. بیرون داره یه بارون نازی میاد و منم حیفم اومد یه چیزی ننویسم....اگه دست خودم بود همه پنجره ها رو باز میکردم...اما امان از دست این دخملی ما.....چون یه کم سرما خورده نمیشه و من فقط از پشت پنجره شاهد باریدن قطرات زیبای بارون پائیزی هستم در حالی که دخمل خانوم کنارم توی carrier هست و منم لپ تاب روی پام و یه چایی داغ و ............یه آهنگ عاشقانه و حسابی فضا شاعرانه شده .... یه آهنگ قدیمی ......دکلمه شعر کوچه فریدون فروغی با صدای خودش.... وای که منو...